Niet dringen
M’n hart sloeg over. Lag daar nou een portemonnee op de stoep? Een onderdeel van een seconde schoof alle beschaving die ik van huis uit had meegekregen, onder de zoden. Geld!
Ik keek om me heen. Zag iemand me? Toen bukte ik om de schat op te rapen. Daarbij knakte – hè …! – ook m’n geweten weer terug. En m’n godsgeloof van ooit. M’n moeder floepte uit een laadje in m’n hersenen. Zij had ogen in haar achterhoofd en zag altijd alles. Zei ze vroeger. Dat was nog enger dan de dreigend aangekondigde bestraffing door onzelieveheer.
Nee. Dit werd een Gevonden Voorwerp.
Bij het oppakken glipte de portemonnee weg. Twee kinderen op een balkon één hoog lachten zich aan het andere eind van het touwtje een breuk. Er kwam een boer met kiespijn langs. Ik maakte dat ik weg kwam.
“Meneer! Wilt u ‘m even terugleggen?”, vroeg een van de kinderen. Ik stapte het complot binnen en liep – in m’n gedachten berooid – door.
Wat wil ik hiermee zeggen: we zijn allemaal gek op meevallers. Vandaag heb ik er drie weg te geven.
Je kunt een exemplaar van mijn boek verdienen. Veel hoef je er niet voor te doen. Schrijf een review en je doet mee aan de loting. Drie gelukkigen krijgen het boek van mij cadeau. Hoe we dat doen, regel ik met Boekscout. De review kun je kwijt op de webpagina waar je m’n boek kunt bestellen. Die is vanaf morgen beschikbaar. Je kunt die dan ook in de rechterkolom van deze blogs vinden, onder ‘Mijn boek bestellen’.
Je begrijpt dat ik zo objectief ben als een schoonmoeder. Vandaar dat het een loting wordt. Op 15 maart graai ik in de mand met briefjes waarop de namen van de review-schrijvers staan. Dan maak ik de winnaars bekend.
Morgen komt mijn boek uit! Waar zou m’n blog dan over gaan?
